بینگ، جورج (۱۶۶۳ـ۱۷۳۳)
بینگ، جورج (۱۶۶۳ـ۱۷۳۳)(Byng, George)
(ویکنت اول تارینگتون[۱]) دریاسالار انگلیسی. در ۱۷۰۴ جبل طارق[۲] را تصرف کرد و فرماندهی ناوگانی را برعهده داشت که در ۱۷۰۸ تهاجم جیمز فرانسیس ادوارد استوارت[۳]، معروف به مدعی پیر[۴]، به انگلستان را دفع کرد و در ۱۷۱۸ ناوگان دریایی اسپانیا را در مسینا[۵] متلاشی کرد. جان بینگ[۶]، پسر چهارم جورج بینگ، در ۱۷۰۴ لقب سِر دریافت کرد و در ۱۷۲۱ ویسکنت شد. در نبرد بیچی هد[۷] (۱۶۹۰) توصیه کرد که ناوگان انگلستان ضمن حفاظت از رود تمز[۸] منتظر پیوستن بقیۀ ناوگان دریایی به ناوگان مستقر در تمز باقی بماند، اما ملکه مری[۹] به او دستور داد که به نبرد بپردازد. پس از این نبرد دریایی، جورج بینگ در دادگاه نظامی محاکمه و تبرئه شد؛ او گفت: «اگر ناوگان دریایی ما آمادۀ کارزار باشد، آنها جرأت حمله نخواهند داشت». این گفته اساسِ آموزۀ راهبردی «ناوگان آماده[۱۰]» شد و حضور یک ناوگان دریایی قدرتمند به نیرویی بازدارنده تبدیل شد.