ژوکوف، گیورگی (۱۸۹۶ـ۱۹۷۴)
ژوکوف، گئوْرگی (۱۸۹۶ـ۱۹۷۴)(Zhukov, Georgi)
مارشال شوروی در جنگ جهانی اول و وزیر دفاع آن کشور (۱۹۵۵ـ۱۹۵۷). از ۱۹۴۱ ریاست ستاد ارتش شوروی را برعهده داشت و در ۱۹۴۱ دفاع از مسکو را رهبری کرد، در ۱۹۴۲ در استالینگراد[۱] (ولگاگراد[۲] کنونی) ضد حمله بر آلمانی‌ها را ترتیب داد، در ۱۹۴۳ محاصرۀ لنینگراد (سن‌پترزبورگ کنونی) را در هم شکست، و در ۱۹۴۴ تهاجم نیروهای شوروی از مرز اوکراین به درون خاک آلمان را رهبری کرد که به سقوط برلین انجامید. ژوکوف در ۱۹۱۸ به بلشویک[۳]ها و ارتش سرخ[۴] پیوست و در جنگ داخلی (۱۹۱۸ـ۱۹۲۰) فرماندهی یک هنگ سوار را برعهده داشت. در ۱۹۳۹ سپاه وی نیروهای ژاپنی را در مغولستان شکست داد. در پایان جنگ جهانی دوم ریاست هیئتی را برعهده داشت که نامۀ تسلیم آلمان را دریافت کرد. پس از آن فرماندۀ نیروهای اشغالگر شوروی در آلمان بود. در دورۀ خروشچف[۵] در ۱۹۵۷، به کارشکنی در جریان فعالیت حزب و تشویق کیش شخصیت ژوکوف متهم شد، ولی در ۱۹۶۵ از او اعادۀ حیثیت به‌عمل آمد.