ماچادو یی مورالس، خراردو (۱۸۷۱ـ۱۹۳۹)
ماچادو یی مورالِس، خِراردو (۱۸۷۱ـ۱۹۳۹)(Machado y Morales, Gerardo)
سیاستمدار انقلابی کوبا، دیکتاتور، و رئیس‌جمهور (۱۹۲۵ـ۱۹۳۳). در انقلاب علیه اسپانیا سهیم بود (۱۸۹۵ـ۱۸۹۸). از ۱۹۲۰ رهبر حزب میانه‌رو لیبرال بود، و در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۲۴ بر ماریو منوکال[۱] پیروز شد. رفته‌رفته بر اِعمال شیوه‌های دیکتاتوری‌اش افزود و با اصلاح قانون اساسی در ۱۹۲۸، دورۀ ریاست جمهوری خود را به شش سال افزایش داد. پس از ۱۹۲۹ در رکود اقتصادی مخالفان به رامون گرائو سان مارتین[۲] رو آوردند، و سرکوب دولتی باعث مداخلۀ دیپلماتیک امریکا در ۱۹۳۳ شد. درپی اعتصاب و قیام عمومی، ماچادو در کودتای نظامی اوت ۱۹۳۳، به رهبری فولخنسیو باتیستا[۳]، سرنگون و به فلوریدا تبعید شد و در همان‌جا درگذشت. ماچادو، با حمایت آلفردو سایاس[۴]، رئیس‌جمهور وقت، در انتخابات ۱۹۲۴ با برنامۀ سیاسی ملی‌گرایانه و مبارزه با فساد شرکت کرد. دولت او از نخستین سال‌ها بر سرمایه‌گذاری‌های داخلی امریکا مالیات وضع کرد، و از توسعۀ جهانگردی، صنایع، و معادن حمایت کرد، و بزرگراه مرکزی کوبا را ساخت.