دوماک، گرهارد (۱۸۹۵ـ۱۹۶۴)
| گرهارد دوماک Gerhard Domagk | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۹۵م |
| درگذشت | ۱۹۶۴م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل پزشکی در کیل |
| شغل و تخصص اصلی | آسیب شناس |
| گروه مقاله | پزشکی |
| جوایز و افتخارات | برنده جایزه نوبل پزشکی (۱۹۳۹) |
دوماک، گِرْهارْد (۱۸۹۵ـ۱۹۶۴)(Domagk, Gerhard)
آسیب‌شناس[۱] آلمانی. در ۱۹۳۹، به‌سبب کشف اولین داروی ضد باکتری[۲]، از دستۀ سولفونامید[۳]ها، جایزۀ نوبل پزشکی را دریافت کرد. در ۱۹۳۲، دریافت ماده‌ای رنگی با نام پرونتوسیلِ قرمز[۴]، که از قطران زغال‌سنگ به‌دست می‌آید، حاوی ترکیباتی است که خواص ضد باکتری قوی دارند. سولفانیلامید[۵] اولین دارو از گروه سولفونامیدها بود که قبل از کشف پادزی‌ها برای درمان گسترۀ وسیعی از بیماری‌ها، ازجمله ذات‌الریه[۶] و زخم‌های عفونی، به‌کار می‌رفت. دوماک در لاگو[۷]ی براندِنبورگ[۸] زاده شد که اکنون در لهستان واقع است. در کیل[۹] به تحصیل پزشکی پرداخت. از ۱۹۲۷، مدیر تحقیقات آزمایشگاه‌های آسیب‌شناسی تجربی و باکتر‌ی‌شناسی صنایع رنگ آی جی در دوسِلدورف[۱۰] بود. در ۱۹۲۸، استاد دانشگاه مونستِر[۱۱] شد. در ۱۹۴۶، با همکارانش دو ترکیب کشف کرد که سرانجام با نام کانتِبِن[۱۲] و تیبیون[۱۳] تولید شدند. هرچند این ترکیبات تاحدی سمی بودند، برای درمان سِل[۱۴] ناشی از باکتری‌های مقاوم به پادزی‌ها[۱۵] مؤثر واقع شدند.