گزله، گوییدو (۱۸۳۰ـ۱۸۹۹)

گِزِله، گوئیدو (۱۸۳۰ـ۱۸۹۹)(Gezelle, Guido)

گِزِله، گوئيدو

شاعر فلاندری. از سردمداران جنبش احیای ادبی فلاندر و از مهم‌ترین شاعران معاصر آن خطّه. آمیزه‌ای از شور مذهبی و میهن‌پرستی و نیز لطافتی کم‌نظیر وجه ‌تمایز آثار اوست که در برخی از آن‌ها نشانه‌‌ای از امپرسیونیسم رُمانیتک‌های متأخر مشهود است. علاوه‌بر ترجمه‌های متعدد از انگلیسی و فرانسه، چندین کتاب شعر دارد که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از گل‌های گورستان، تمرین‌های شاعرانه (هر دو در ۱۸۵۸)، شعرها (۱۸۶۳)، تاج گل زمان (۱۸۹۳)، و مجموعۀ قوافی دربارۀ سال (۱۸۹۷). گزله در بروژ، بلژیک، زاده شد. کشیش بود و در روسلاره و بروژ تدریس می‌کرد، تا این‌که به‌سبب خرده‌گیری‌ مافوق‌هایش به‌ناچار به کشیش‌یاری در کورتریک روآورد. براثر این یأس و سرخوردگی هفت سال دست به قلم نبرد، اما در۱۸۸۰ فعالیت‌هایش را از سرگرفت؛ اگرچه، تا ۱۸۹۹ به بروژ دعوت نشد. سرانجام به عضویت آکادمی فلاندر انتخاب شد.

 

---