گیرلاندایو، دومنیکو (ح ۱۴۴۹ـ۱۴۹۴م)
گیرلانْدایو، دومِنیکو (ح ۱۴۴۹ـ۱۴۹۴م)(Ghirlandaio, Domenico)
نام اصلی: دومِنیکو دی تومازو بیگوردی[۱]) نقاش دیوارنگار ایتالیایی. سرپرستی کارگاه بزرگ و پررونقی را در فلورانس[۲] برعهده داشت. مجموعۀ دیوارنگاره[۳]هایش (۱۴۸۶ـ۱۴۹۰م) در کلیسای سانتا ماریا نووِلّا[۴]، فلورانس، تک‌چهره‌هایی از مشاهیر فلورانسی و جزئیات بسیاری از زندگی خانوادگی آن زمان را دربر می‌گیرد. گیرلاندایو نزد بالدوینِتّی[۵] درس خواند، و شیوه‌اش از کاستانیو[۶]، مازاتچو[۷] و ورّوکیو[۸] تأثیر داشت. نخستین اثر عمده‌اش زندگی قدیس فینا[۹] در نمازخانۀ فینا[۱۰] (۱۴۷۵م) بود؛ دیوارنگارههایش در فلورانس عبارت‌اند از دیوارنگاره‌های نمازخانۀ ساسِتّی[۱۱] در سانتا ترینیتا[۱۲] (۱۴۸۵م)، و دیوارنگاره‌هایی برای جایگاه هم‌سرایان[۱۳] در سانتا ماریا نووِلّا. علاوه‌بر دیوارنگاره و موزائیک‌کاری[۱۴]، تخته‌نگاره‌‌‌های بسیاری نیز از مضامین دینی و تک‌چهره پدید آورد. گیرلاندایو، که میکلانژ از شاگردانش بود، با دو برادرش داوید[۱۵] (۱۴۵۲ـ ۱۵۲۵م) و بِنِدِتّو[۱۶] (۱۴۵۸ـ۱۴۹۷م) همکاری داشت. ریدولفو[۱۷] (۱۴۸۳ـ۱۵۶۱م)، پسرِ گیرلاندایو، نیز نقاش، و از دوستان رافائل[۱۸] بود.