گیبسون، جیمز (۱۹۰۴ـ ۱۹۷۹)
گیبْسون، جیمز (۱۹۰۴ـ ۱۹۷۹)(Gibson, James)
روانشناس امریکایی. دربارۀ ادراک بصری[۱] تحقیقات مؤثر و بسیار بدیعی کرد. از منتقدان هرمان هلمهولتز[۲]، فیزیولوژیست آلمانی، بود که ادراک[۳] را مستلزم استنباطهای ناخودآگاه از دادههای حسی و تداعیهای مبتنی بر یادگیری میدانست. بهنظر او اطلاعات ادراکی مستقیماً از محیط، و بدون عوامل واسطهای، حاصل میشود. گیبسون در دانشگاه پرینستون[۴] تحصیل کرد. از ۱۹۲۸ تا ۱۹۴۹ مدرس دانشکدۀ اسمیت ماساچوست[۵] بود و در آنجا از کورت کوفکا[۶] (۱۸۸۴ـ۱۹۴۱) تأثیر گرفت. نیز، از ۱۹۴۹ تا ۱۹۷۲ در دانشگاه کورنل تدریس کرد. او در کار تجربی خود استفاده از تصاویر دوبعدی ثابت را کنار گذاشت و در عوض دربارۀ ادارک حرکت در اشیای متحرک آزاد در شرایط طبیعی، به تحقیق پرداخت و نتایج کارش را در کتاب ادراک دنیای بصری[۷] (۱۹۵۰) تشریح کرد و سپس نظریۀ بومشناختی ادراک[۸] را در کتاب حواس بهمنزلۀ نظامهای ادراکی[۹] (۱۹۶۶) بسط داد.