دومینیچی، جووانی (۱۳۵۷ـ۱۴۱۹)
دومینیچی، جووانّی (۱۳۵۷ـ۱۴۱۹)(Dominici, Giovanni)
| جووانی دومینیچی Giovanni Dominici | |
|---|---|
| زادروز |
۱۳۵۷م |
| درگذشت | ۱۴۱۹م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | روحانی |
| آثار | کرم شب تاب (۱۴۰۵م) |
| گروه مقاله | ادیان و فرقه های غیراسلام |
روحانی[۱] ایتالیایی مخالف محفل اومانیستی[۲] کُلوتچو سالوتاتی[۳]. راهبی دومینیکی[۴] و بزرگِ دیر/پیشوا[۵]ی سان مارکو در فلورانس بود که ابتدا به قصد پایان‌بخشیدن به شقاق بزرگ[۶] کوشید پاپ گرگوری دوازدهم[۷] را ترغیب به مذاکره با ناپاپ[۸] کند، ولی بعد تصمیم به حمایت از او گرفت و گرگوری در ۱۴۰۸ او را به کاردینالی[۹] برگزید. تغییر موضع ظاهری دومینیچی او را مضحکۀ پودجو براتچولینی[۱۰] در اثرش علیه مزور[۱۱] ساخت. دومینیچی در اثری به‌نام کرم شب‌تاب[۱۲] (۱۴۰۵م) رسم خواندن متون ادبی کهن در محفل سالوتاتی را به باد حمله گرفت و مؤلفان مشرک آن‌ها را نه موجب تنویر افکار، بلکه مایۀ گمراهی مسیحیان خواند. او زیر بار این ادعای اومانیست‌ها نمی‌رفت که علاقۀ آنان به جهان باستان با فهمشان از مسیحیت[۱۳] همراهی و سازگاری دارد.