گورینگ، هرمان (۱۸۹۳ـ۱۹۴۶)
گورینگ، هِرْمان (۱۸۹۳ـ۱۹۴۶)(Goering, Hermann)
از رهبران نازی و فیلد مارشال آلمان از ۱۹۳۹. جزو گروه مخفی یاران هیتلر بود و پس از روی کار آمدن هیتلر، از ۱۹۳۳ وزیر هواپیمایی شد و لوفت‌وافه[۱] (نیروی هوایی آلمان) را تشکیل و گسترش داد. امپراتوری اقتصادی گسترده‌ای در اروپای اشغالی ایجاد کرد، ولی بعدها محبوبیت خود را از دست داد و در ۱۹۴۵ از حزب اخراج شد. در دادگاه نورنبرگ[۲] به اتهام جنایات جنگی محاکمه و محکوم شد، ولی پیش از آن که اعدام شود، خود را با زهر کشت. گورینگ در باواریا زاده شد. از خلبانان معروف هواپیماهای شکاری آلمان در جنگ جهانی اول بود و در ۱۹۲۲ به حزب نازی پیوست. در ۱۹۲۸ عضو رایشستاگ (مجلس نمایندگان آلمان) و در ۱۹۳۲ رئیس رایشستاگ شد. در ۱۹۳۳ به سِمَت وزیر داخلی در امور پروس[۳] منصوب شد و در این منصب نیروهای انتظامی و امنیتی تحت کنترل کامل او قرار گرفت؛ گشتاپو[۴] را سازمان داد و نخستین اردوگاه‌های کار اجباری را ساخت و سپس کنترل آنان را به اس‌اس سپرد تا خود فعالیت‌هایش را در راستای گسترش لوفت‌وافه متمرکز کند. سرپرستی و نظارت بر برنامۀ اقتصادی چهارساله (۱۹۳۵ـ۱۹۳۹) را برعهده داشت که به‌منظور آماده‌سازی کشور برای جنگ طراحی شده بود. ناکامی لوفت‌وافه در نفوذ به خطوط دفاع هوایی بریتانیا، لطمه‌ای جدی به شهرتش وارد ساخت. چنان‌که پس از آن، هرگز نتوانست شهرت گذشته را کاملاً به‌دست آورد و در ۱۹۴۲ از کار کناره گرفت و در مِلْک روستایی خود منزوی شد.