گند
گُنْد (Gond)
عضو قومی نامتجانس، ساکن بخش مرکزی هندوستان. نیمی از آنان به زبانهایی متعلق به خانوادۀ زبانی دراویدی و فاقد نوشتار سخن میگویند؛ سایر گُندها به زبانهای هندواروپایی، ازجمله هندی، تکلم میکنند. بیش از ۴میلیون گُند در هندوستان زندگی میکنند که اکثر آنان در مدهیا پرادش[۱]، بخش شرقی مهارشترا[۲]، و بخش شمالی آندرا پرادش[۳] و برخی نیز در اوریسا[۴] زندگی میکنند. گندها از دیرباز کشاورزان نوبتکار[۵] بودهاند و اقتصادشان مبتنیبر کشت غلات و دامداری است. گندهای متعلق به طبقات بالای اجتماعی آزادانه با هندوها ازدواج میکنند. معتقدات آنان به هندوئیسم[۶] نزدیک است و در عینحال برخی از خدایان و ارواح باستانیتر را نیز شامل میشود. گندها دارای کاست[۷] نیستند، اگرچه تعداد محدودی از طوایف در درون مجموعۀ مشخصی از روابط اجتماعی و مناسکی با یکدیگر بهسر میبرند. گندها از قرن ۱۵م تا نیمۀ قرن ۱۸ بر گُندوانا[۸] حاکم بودند که بخش بزرگی از منطقه بود. در اینزمان مراته[۹]ها از غرب وارد سرزمین آنان شدند. خاندانهای وابسته به گروهی از گُندها، با عنوان راج گُند[۱۰]ها، با خاندانهای همسایگان هندوی خود تا آغاز فتوحات مسلمانان در قرن ۱۶ رقابت داشتند.