گونتساگا
گونْتْساگا (Gonzaga)
(یا: گوندزاگا) خاندان شاهزادگان ایتالیایی که بر مانتوا[۱] (۱۳۲۸م ـ۱۷۰۸)، مونفرا[۲] (۱۵۳۶ـ۱۷۰۸) و گواستالا[۳] (۱۵۳۹ـ۱۷۴۶) حکومت کردند. نام خاندان از قلعۀ گونتساگا، دهکدهای نزدیک مانتوا، گرفته شده است. لوئیجی گونتساگا[۴] (۱۲۶۷ـ۱۳۶۰م) فرماندار کلّ مانتوا (۱۳۲۸م) شد. قدرت اعقاب او در قرن ۱۴م افزایش یافت و سیگیسموند[۵]، امپراتور امپراتوری مقدس روم[۶]، جان فرانچسکو گونتساگا[۷] (۱۳۹۵ـ۱۴۴۴م) را مارکی مانتوا کرد (۱۴۳۳م). نوهاش، فرانچسکو گونتساگا[۸] (۱۴۶۶م ـ۱۵۱۹)، با ایزابلّا دِ استه[۹] ازدواج کرد و با آغاز جنگهای ایتالیا[۱۰]، که در آن اسپانیا و فرانسه برای سلطه بر ایتالیا میجنگیدند، فرماندهی سربازان متحد را برعهده داشت و در ۱۴۹۵م شارل هشتم[۱۱] پادشاه فرانسه را در فورنوو[۱۲] شکست داد. دربار مانتوا، که مدتها مرکز هنر و ادبیات بود، در زمان فرانچسکو و ایزابلا به اوج شکوفایی رسید. فدریکو گونتساگا[۱۳]، پسر و جانشین او در ۱۵۳۶ مونفرا را تصرف کرد و برادر کوچکش، فرانته گونتساگا[۱۴] (۱۵۰۷ـ۱۵۵۷)، فرمانده کل قوای شارل پنجم[۱۵]، امپراتور امپراتوری مقدس روم، در ایتالیا، فرانسه، و فلاندر[۱۶] بود. در ۱۵۳۹، منطقۀ گواستالا را بهدست آورد که تا ۱۷۴۶ در اختیار این خاندان بود.