گونسالس، خولیو (۱۸۷۶ـ۱۹۴۲)
گونْسالِس، خولیو (۱۸۷۶ـ۱۹۴۲)(Gonzalez, Julio)
مجسمه‌ساز و نقاش اسپانیایی. آهنِ پیش‌ساخته و جوشکاری‌شده را به واسطه‌ای بیانگر در مجسمه‌سازی بدل کرد. از کوبیسمِ[۱] پابلو پیکاسو[۲]، دوست نزدیکش، تأثیر پذیرفت؛ ساختگری[۳] روس[۴]، و سوررئالیسم[۵] نیز در او تأثیر نهاد. مجسمه‌های آغازینش واجد طراحیِ آزاد و خطی، با مفتول‌ها و نوارهایی از آهن‌اند؛ همچون زنی با آینه[۶] (ح ۱۹۳۶ـ۱۹۳۷؛ آی‌وی‌ای‌ام، مرکز خولیو گونسالس[۷]، والنسیا).
گونسالس در بارسلونا، نزد پدرش فلزکاری آموخت؛ در ۱۹۰۰ به پاریس رفت و با پیکاسو آشنا شد. نخست به نقاشی و جواهرسازی پرداخت، و از ۱۹۲۸ اسلوب جوشکاری فلزات را به پیکاسو آموخت؛ این همکاری مسیر اشتغال او را تغییر داد. از سال‌های میانی دهۀ ۱۹۳۰، قطعه‌های قالب‌زده و تکه‌تکه‌شدۀ نیم‌تنه را با ورق‌های آهن ساخت. همچنین مجسمه‌هایی طبیعت‌گرایانه[۸] و یادمانی از زنان روستایی اسپانیا در حالت عصیان خلق کرد؛ همچون اثر مونتسرات[۹] (۱۹۳۶ـ۱۹۳۷؛ موزۀ استدلیژک[۱۰]، آمستردام)؛ بسیاری از خبرگان این کار را بهترین اثر او می‌دانند.
