حسابداری سبز

حسابداری سبز (green accounting)

گنجاندن زیان‌های اقتصادی ناشی از افت کیفیت محیط زیست در نظام‌های متعارف محاسبۀ سود و زیان. این فکر در دهۀ ۱۹۸۰ زمانی مطرح شد که عوامل مالی، و به‌خصوص سودآوری، ابزار عمدۀ داوری در مورد ارزش یک عمل یا اقدام به‌شمار می‌آمد. بنابر چنین معیارهای خامی، کشتن فیل‌ها برای عاجشان، تخریب و نابودکردن جنگل بارانی استوایی به‌منظور تأمین چوب‌های مستحکم و بادوام، و تداوم صید نهنگ، جملگی به لحاظ اقتصادی معقول و منطقی‌اند. اما، اگر ارزش آتی این منابع در محاسبات در نظر گرفته شود، به‌طوری‌که مثلاً به گردشگری، حمایت از تنوع زیستی، و پایداری اکوسیستم همگی ارزش اقتصادی فرضی داده شود، روشن می‌گردد که ویران‌کردن زیستگاه‌ها یا منقرض‌کردن نسل جانوران با شکار آن‌ها، حتی با معیار سودآوری صِرف، معقول نیست.