گرگور، ویلیام (۱۷۶۲ـ۱۸۱۷)
گِرِگور، ویلیام (۱۷۶۲ـ۱۸۱۷)(Gregor, William)
دانشمند و کشیش انگلیسی. شهرتش بیشتر بهسبب کشف تیتانیوم[۱] است. گرگور در ۱۷۹۸، در یکی از درههای ناحیۀ کورنوال[۲] سنگی سیاه پیدا کرد، که اکنون به ایلمِنیت[۳] موسوم است. این سنگ خواص مغناطیسی عجیبی داشت. گرگور روی این سنگ اسید سولفوریک ریخت و محلول زرد حاصل را با پودر زغال چوب گرما داد. سربارهای که بهدست آمد، حاوی تیتانیوم بود. گرگور فلز خالص را جدا نکرد و قبل از آنکه تحقیقات خود را کامل کند، بهعلت ابتلا به بیماری سل از پا درآمد. گرگور در کورنوال زاده شد و در دانشگاههای بریستول[۴] و کیمبریج درس خواند. در این دانشگاه به پیروان فرقۀ سنت جان[۵] پیوست و به کسوت روحانیون در آمد. گرگور همیشه دانشمندی آماتور و مشتاق بود و، اگر چه ترجیح داد در دهکدهای دورافتاده در کورنوال اقامت کند، بهزودی بهسبب تجزیۀ مواد پیچیدهای مانند توپاز[۶]، میکا و واولیت[۷]، در مقام شیمیدانی فلزشناس، شهرت جهانی پیدا کرد.