گزله، گوییدو (۱۸۳۰ـ۱۸۹۹)
گِزِله، گوئیدو (۱۸۳۰ـ۱۸۹۹)(Gezelle, Guido)
شاعر فلاندری. از سردمداران جنبش احیای ادبی فلاندر و از مهمترین شاعران معاصر آن خطّه. آمیزهای از شور مذهبی و میهنپرستی و نیز لطافتی کمنظیر وجه تمایز آثار اوست که در برخی از آنها نشانهای از امپرسیونیسم رُمانیتکهای متأخر مشهود است. علاوهبر ترجمههای متعدد از انگلیسی و فرانسه، چندین کتاب شعر دارد که برخی از آنها عبارتاند از گلهای گورستان[۱]، تمرینهای شاعرانه[۲] (هر دو در ۱۸۵۸)، شعرها[۳] (۱۸۶۳)، تاج گل زمان[۴] (۱۸۹۳)، و مجموعۀ قوافی دربارۀ سال[۵] (۱۸۹۷). گزله در بروژ[۶]، بلژیک، زاده شد. کشیش بود و در روسلاره[۷] و بروژ تدریس میکرد، تا اینکه بهسبب خردهگیری مافوقهایش بهناچار به کشیشیاری در کورتریک[۸] روآورد. براثر این یأس و سرخوردگی هفت سال دست به قلم نبرد، اما در۱۸۸۰ فعالیتهایش را از سرگرفت؛ اگرچه، تا ۱۸۹۹ به بروژ دعوت نشد. سرانجام به عضویت آکادمی فلاندر انتخاب شد.