گجراتی
گُجَراتی (Gujarati)
ساکنان گجرات، واقع در شمال غربی ساحل هندوستان. شمار آنان به حدود ۳۰میلیون نفر میرسد و به زبان گجراتی، که زبانی هندواروپایی است و سنت ادبی کهنی دارد سخن میگویند. ۹۰درصد آنان هندویند، اما در میان آنان اقلیتهای مسلمان (هشت درصد) و جِین[۱] (دو درصد) نیز دیده میشود. در بخش جنوبی گجرات برهمن[۲]ها، که در رأس سلسلهمراتب ادیان هندو[۳] قرار دارند، برخی که کاهن نیستند آنَوال[۴] نامیده میشوند. راجپوت[۵]ها، که پیشتر جزو جنگجویان و حاکمان بودند، امروزه در پلیس و ارتش جایگاه بارزی دارند و در عینحال گروهی از آنان نیز به کشاورزی در سطح وسیع میپردازند. بانیا[۶]ها، که از دیرباز به تجارت اشتغال داشتند، نقش مهمی در توسعۀ صنعتی گجرات ایفا کردهاند. بسیاری از پتیدر[۷]ها، که از زمانهای دور در کشاورزی مهارت داشتهاند، امروز به تجارت و صنعت و پیشهوری رویآوردهاند. بسیاری از پتیدرها به شرق افریقا، افریقای جنوبی و بریتانیا مهاجرت کردهاند. گجراتیها تا مدتهای مدید به تجارت دریایی اشتغال داشته و صنایعدستی آنان مشهور است.