فلوگل، گوستاو (۱۸۰۲ـ۱۸۷۰)
فِلوگِل، گوستاو (۱۸۰۲ـ۱۸۷۰)(Flugel, Gustav)
خاورشناس آلمانی. در ۱۸۲۱ـ۱۸۲۴، در دانشگاه لایپزیگ، الهیات و فلسفه و زبان‌های شرقی را فراگرفت. در ۱۸۲۷ برای استفاده از نسخه‌های شرقی کتابخانۀ وین به آن شهر رفت و دو سال در آن‌جا ماند. در ۱۸۲۹ به پاریس رفت و در کلاس‌های عربی و فارسی کولژ دو فرانس و مدرسۀ زبان‌های شرقی شرکت کرد و از مجالس درس سیلوستر دو ساسی بهره برد. در ۱۸۳۰ به آلمان بازگشت. در ۱۸۳۲ـ۱۸۵۰ در مایسن درس می‌داد و از ۱۸۵۵ در درسدن اقامت گزید. اسلام‌شناسی برجسته بود و به‌ویژه در ادبیات و کتاب‌شناسی عربی استادی داشت. از آثارش: تاریخ عرب تا برافتادن خلفای بغداد (۳ جلد، درسدن، ۱۸۳۲ـ۱۸۴۰)؛ چاپ کشف‌الظنون حاجی خلیفه با ترجمۀ لاتین (۷ جلد، لندن و لایپزیگ، ۱۸۳۵ـ۱۸۵۸)؛ چاپ قرآن (۱۸۳۴)؛ نجوم‌الفرقان فی اطراف‌القرآن (لایپزیگ، ۱۸۴۲) که فهرست الفبایی واژگان قرآن است؛ فهرست نسخه‌های عربی، فارسی و ترکی کتابخانۀ سلطنتی وین (سه جلد، وین، ۱۸۶۵ـ۱۸۶۷)؛ چاپ تاج‌التراجم فی طبقات‌الحنفیه ابن قطلوبُغا (لایپزیگ، ۱۸۶۲)؛ مانی، دین و کتابش (لایپزیگ، ۱۸۶۲) شامل متن بخشی از الفهرست ابن ندیم دربارۀ آیین مانوی با ترجمه و شرح.