وایل، گوستاو (۱۸۰۸ـ۱۸۸۹)
وایْل، گوستاو (۱۸۰۸ـ۱۸۸۹)(Weil, Gustav)
خـاورشنـاس آلـمانی. در خانوادهای یهودی در جنوب آلمان بهدنیا آمد. پس از تحصیلات مقدماتی، برای خواندن الهیات به دانشگاه هایدلبرگ رفت، اما اندکی بعد آن را رها کرد و به پژوهشهای تاریخی و زبانشناسی پرداخت. در هایدلبرگ و پاریس (از ۱۸۳۰)، سپس چند ماهی در الجزیره، چهار سال در قاهره، و سرانجام در استانبول مطالعات خاورشناسی را ادامه داد و زبانهایی مانند سریانی، عربی، فارسی و ترکی را آموخت. در بازگشت به آلمان، کارمند کتابخانۀ دانشگاه هایدلبرگ (۱۸۳۷) و سپس استادیار (۱۸۴۵) و استاد (۱۸۶۱) زبانهای شرقی در این دانشگاه شد. از آثارش: ترجمۀ اطواقالذهب زمخشری به آلمانی (اشتوتگارت، ۱۸۳۶)؛ ادبیات منظوم در میان اعراب (۱۸۳۷)؛ ترجمۀ هزار و یک شب، در چهار جلد (۱۸۳۷ـ۱۸۴۱)؛ محمد پیامبر، زندگی و دین او (اشتوتگارت، ۱۸۴۳)؛ تاریخ خلفا، در سه جلد (مانهایم، ۱۸۴۶ـ۱۸۵۱).