گواخاریا، الکساندر (۱۹۲۹ـ۲۰۰۲)

گِواخاریا، اَلِکْسانْدْر (۱۹۲۹ـ۲۰۰۲)(Gvakharia, Alexander)

ایران‌شناس گرجستانی. در ۱۹۵۲ دورۀ رشتۀ زبان و ادبیات فارسی را در دانشکدۀ خاورشناسی تفلیس به‌پایان رسانید. در ۱۹۵۸ با نوشتن پایان‌نامۀ منابع فارسی روایات گرجی یوسف و زلیخا دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۸۷ صاحب کرسی فقه‌اللغۀ ایرانی و در ۱۹۸۸ عضو فرهنگستان علوم گرجستان شد. از دیگر آثارش: روایات گرجی داستان‌های عامیانۀ فارسی (۱۹۷۰)؛ فردوسی (۱۹۶۳)؛ تصحیح ویس و رامین فخرالدین اسعد گرگانی با همکاری ماگالی تودوا (تهران، ۱۳۴۹ش)؛ اهمیت ترجمه‌های گرجی آثار ادبی فارسی برای تشریح برخی از مطالب ادبیات فارسی ـ تاجیکی به روسی (تفلیس، ۱۹۶۰).