هانوور، شهر
هانووِر، شهر (Hannover)
(به آلمانی: هانوفر) شهر صنعتی و مرکز ساکس سفلا[۱]، آلمان، بر ساحل رودهای لاینه[۲] و ایمه[۳]، با ۵۱۶,۳۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). صنایع عبارت‌اند از آن تولید ابزار فنی، ارتباطات راه دور، وسایل برقی، لاستیک و نساجی. از ۱۳۸۶م، عضو اتحادیۀ هانسایی[۴] و از ۱۶۹۲ مرکز حوزۀ انتخابی هانوور (کشور پادشاهی در ۱۸۱۵) بود. جورج اول، پادشاه بریتانیای کبیر و ایرلند، برگزینندۀ (عضو هیئت انتخابی) هانوور نیز بود. آلمان و بریتانیا تا آغاز سلطنت ویکتوریا[۵] در ۱۸۳۷، پادشاه مشابهی داشتند. از آن‌جا که قانون سالیک[۶] آلمان به زن اجازۀ فرمانروایی در هانوور را نمی‌داد، مقام سلطنت به عموی او ارنست، دوک کامبِرلند[۷]، رسید. بیسمارک[۸]، صدراعظم پروس[۹] در ۱۸۶۶ او را وادار به کناره‌گیری از سلطنت کرد و هانوور به ایالتی پروسی تبدیل شد. هانوور در ۱۹۴۶ با برونسویک[۱۰] و اولدنبورگ[۱۱] ادغام و لاند[۱۲] ساکس سفلا تشکیل شد. بسیاری از بناهای تاریخی هانوور درخلال جنگ جهانی دوم ویران، و بعدها بازسازی شدند. هانوور با سه دانشگاه، ازجمله یک دانشگاه فنی، چهار موزه و یک سالن اُپرا (۱۸۴۵ـ۱۸۵۲) از مراکز فرهنگی و آموزشی است. هانوور مرکز مهم ارتباطاتِ راه دور است و مراکز مهم اداری، بیمه و بانکداری دارد و میزبان نمایشگاه تجارت بین‌المللی نیز بود. هانوور در ۱۲۰۳م به شهر تبدیل شد و بعدها به‌منزلۀ مرکز دوک‌نشین اهمیت یافت. درخلال رقابت بین گوئلف‌ها و گیبلین‌ها[۱۳] (طرفداران پاپ و امپراتور مقدس روم[۱۴]) هانوور جانب پاپ را گرفت و مرکز جنبش گوئلف شد. پس از واگذاری مقام برگزینندگی هانوور به پادشاه بریتانیا در ۱۷۱۴، این شهر تا بیش از ۱۲۰ سال به‌شدت تحت تأثیر شیوۀ زندگی بریتانیایی قرار گرفت. در جنگ جهانی دوم، ۶۰ درصد از شهر ویران شد.