هاردی، الیستر (۱۸۹۶ـ۱۹۸۵)
هارْدی، اَلیسْتِر (۱۸۹۶ـ۱۹۸۵)(Hardy, Alister)
متخصص انگلیسی زیست‌شناسی دریایی[۱]، زادۀ ناتینگم[۲] روش‌هایی برای تعیین تعداد و نوع جانداران ریز دریایی عرضه کرد. در آکسفورد درس خواند. در ۱۹۲۴، به هیئتی عازم سفر به جنوبگان[۳] (قطب جنوب) پیوست و در بازگشت، استاد دانشگاه هال[۴] شد. او در این دانشگاه بخش اقیانوس‌نگاری[۵] را بنیاد نهاد. از ۱۹۴۵ تا ۱۹۶۵، استاد جانورشناسی و کالبدشناسی مقایسه‌ای و از ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۵، رئیس کالج یونیتارین[۶]، واقع در منچستر کالج آکسفورد، بود. در ۱۹۲۴، هاردی به همراه هیئتی اکتشافی به مطالعه ویژۀ پلانکتون‌ها پرداخت. هدف مطالعات کمّی پلانکتون‌ها برآورد تعداد یا وزن موجودات زندۀ واقع در زیر واحد سطح دریا یا واحد حجم آب بود. او دستگاه ثبت دایم پلانکتون هاردی[۷] را ساخت. این وسیله نوعی توری است که در پشت کشتی‌های سریع در عمق دَه متری به کار گرفته می‌شود و در آن‌جا، فضایی وسیع‌تر ایجاد می‌کند که ثبت دقیق را ممکن می‌سازد. امروزه، نقشه‌پردازی‌هایی با استفاده از این وسیله، هزاران کیلومتر از آب‌های اقیانوس اطلس، دریای شمال، و ایسلند را برای ماهی‌گیری پوشش می‌دهد. هاروی تلاش کرد تا از شیوه‌های علمی برای توجیه پدیده‌های مذهبی استفاده کند و به این منظور، چندین طرح پژوهشی را در زمینۀ تجربۀ دینی اجرا کرد. گرچه بعدها از این ادعا دست کشید که نتایج حاصل مبنی‌بر تأیید اصالت باورهای دینی و وجود خدا است، برخی تحقیقاتش را شاهدی بر اصالت وجود خدا و عدم تناسب روش‌شناسی علمی در پژوهش‌های قلمرو دین به‌حساب آوردند. مرکز پژوهش آلیستر هاردی[۸] در آکسفورد، که به مطالعۀ علمی طبیعت و عملکرد تجارب دینی در علوم انسانی اختصاص داشت، تحقیقات او را دنبال می‌کرد.