مک میلان، هارولد (۱۸۹۴ـ۱۹۸۶)
مَکْ‌میلان، هارولد (۱۸۹۴ـ۱۹۸۶)(Macmillan, Harold)
ارلِ استاکتون، نخست‌وزیر بریتانیا (۱۹۵۷ـ۱۹۶۳). متولد لندن بود و در کالج ایتون[۱] و دانشگاه آکسفورد[۲] تحصیل کرد. نمایندۀ مجلس عوام[۳] از حزب محافظه‌کار بود (۱۹۲۴ـ۱۹۲۹) و بار دیگر نیز نمایندۀ مجلس شد (۱۹۳۱ـ۱۹۶۳). در دوران جنگ جهانی دوم، مقام‌های مختلفی در دولت وینستون چرچیل[۴] داشت، مانند وزیر تأمینات (۱۹۴۰ـ۱۹۴۲) و معاون وزیر مشاور در امور مستعمرات (۱۹۴۲)، سپس وزیر مسکن (۱۹۵۱ـ۱۹۵۴)، وزیر دفاع (۱۹۵۴ـ۱۹۵۵)، وزیر امور خارجه (۱۹۵۵)، و رئیس خزانه‌داری (۱۹۵۵ـ۱۹۵۷) شد. پس از استعفای آنتونی ایدن[۵] از مقام نخست‌وزیری در ژانویۀ ۱۹۵۷، جانشین او شد. به مذاکرات شرق و غرب اعتقاد داشت و در مسکو با نیکیتا خروشچف[۶]، نخست‌وزیر شوروی، ملاقات کرد (۱۹۵۹)؛ و همان سال محافظه‌کاران[۷] را به پیروزی چشمگیری در انتخابات رساند. درپی رسوایی زندگی خصوصی وزیر دفاع، استعفا کرد (۱۹۶۳). در ۱۹۸۴ لقب اِرلِ استاکتون گرفت. نوشته‌هایش عبارت‌اند از بازسازی: دفاع از برای سیاست ملی[۸] (۱۹۳۴)، راه میانه[۹] (۱۹۳۸)، و خاطراتش با عنوان بادهای تغییر[۱۰] (۱۹۶۶)، غرش جنگ[۱۱] (۱۹۶۷). جزر و مدّهای سرنوشت[۱۲] (۱۹۶۹)، سوار بر توفان[۱۳] (۱۹۷۱)، راهنمایی[۱۴] (۱۹۷۲) و نهایت کار[۱۵] (۱۹۷۳).
- ↑ Eton College
- ↑ University of Oxford
- ↑ House of Commons
- ↑ Winston Churchill
- ↑ Anthony Eden
- ↑ Nikita Khrushchev
- ↑ Conservatives
- ↑ Reconstruction: A Plea for a National Policy
- ↑ The Middle Way
- ↑ Winds of Change
- ↑ The Blast of War
- ↑ Tides of Fortune
- ↑ Riding the Storm
- ↑ Pointing the Way
- ↑ At the End of the Day