میشل، هارتموت (۱۹۴۸)

میشِل، هارْتْموت (۱۹۴۸)(Michel, Hartmut)

ميشِل، هارْتْموت

هارتموت میشل Hartmut Michel
زادروز	لودویگسبورگ ۱۹۴۸م
ملیت	آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل	تحصیل در دانشگاه های واربورگ و مونیخ
شغل و تخصص اصلی	متخصص بیوشیمی
آثار	تبلور پروتیین های غشایی
گروه مقاله	شیمی و بیوشیمی
جوایز و افتخارات	جایزه نوبل شیمی (۱۹۸۸)

متخصص آلمانی بیوشیمی. جایزه نوبل شیمی ۱۹۸۸ را، با روبرت هوبر و یوهان دیزن‌هوفر، به‌سبب تعیین ساختار مولکولی مراکز واکنش فتوسنتزی به‌دست آورد. میشل پروتئین غشای مرکز واکنش باکتری Rhodo pseudonas را متبلور کرد و هوبر این پروتئین را با تکنیک بلورشناسی با اشعۀ ایکس آنالیز کرد تا ساختار کلی پروتئین را به‌دست آورد. فتوسنتز در مراکز واکنش حفره‌های غشایی رخ می‌دهد. مشیل دریافت پروتئین‌های پیوندی غشاء در مراکز واکنش کلید اصلی فتوسنتزند. او این پروتئین را، که به‌صورت جزئی در آب حل می‌شد، با مولکولی متبلور کرد که یک انتهای آن هیدروفیلیک (آب دوست) و انتهای دیگر آن هیدروفوبیک (آب‌گریز) بود. بخش آب‌گریزِ غشاهای پروتئینی پیوندی تشکیل نمی‌داد، در حالی‌که بخش آب‌دوست برای پیوند با مولکول‌های آب آزاد بود و این پروتئین در آب حل می‌شد. مشیل در لودویگسبورگِ آلمان غربی زاده شد و در دانشگاه‌های واربورگ و مونیخ درس خواند. در مؤسسۀ بیوشیمی ماکس پلانک کار می‌کرد و در ۱۹۸۷، رئیس مؤسسۀ بیوفیزیک ماکس پلانک شد. یافته‌هایش را در کتاب تبلور پروتئین‌های غشایی آورده است.

 

---