کرتیس، هبر (۱۸۷۲ـ۱۹۴۲)
کِرتیس، هِبِر (۱۸۷۲ـ۱۹۴۲)(Curtis, Heber)
اخترشناس امریکایی. پی برد که سحابیهای مارپیچی[۱] کهکشان[۲]هاییاند که ابری از ذرات ایجاد کردهاند و این ابر در صفحۀ کهکشان انباشته شده است. از ۱۹۰۲ تا ۱۹۰۹، کرتیس در برنامهای برای اندازهگیری سرعتهای شعاعیِ اختری[۳] کار میکرد. طی یازده سال بعد، تلاشهای خود را در زمینۀ بررسی سحابیهای مارپیچی متمرکز ساخت و کوشید مشخص کند آیا آنها خوشههایی ستارهای[۴] در دوردست، یا ابرهایی از ذراتاند. او با بررسی عکسها به این نتیجه رسید که این سحابیها هر دو صورت را شامل میشوند. وجود چنین ابری از غبار در بیرون کهکشان ما نیز توجیهکنندۀ این است که چرا در صفحۀ راه شیری نمایان نمیشود. سحابیهای مارپیچی در این حالت کاملاً در غبار مخفی میشوند. کرتیس در ماسکیگن[۵] میشیگان زاده شد و در دانشگاه میشیگان، در رشتۀ ادبیات یونان و روم باستان، درس خواند و در ۲۲سالگی استاد زبان لاتینی کالج نَپا[۶] در کالیفرنیا[۷] شد. دسترسی به رصدخانهای کوچک مسیر زندگی او را تغییر داد و در ۱۸۹۷، به استادی ریاضیات و اخترشناسی دانشگاه پاسیفیک[۸] رسید. بعدها در شماری از رصدخانههای ایالات متحد، و از ۱۹۰۶ تا ۱۹۰۹، در شیلی کار کرد. بیشترِ پژوهشهای او از ۱۸۹۸ تا ۱۹۲۰، در رصدخانۀ لیک[۹] واقع در مانت همیلتون[۱۰] کالیفرنیا صورت گرفت.