هیلونگ جیانگ
هیلونْگجیانگ (Heilongjiang)
هیلونگ جیانگ | |
---|---|
نام فارسی | هیلونگ جیانگ |
نام های دیگر | هیلونگ کیانگ |
نام لاتین | Heilongjiang |
کشور | چین |
موقعیت | شمال شرقی چین |
مرکز | هاربین |
شهرهای مهم | چی چی هار، هگانگ و جیاموسی |
جمعیت | ۳۶,۸۹۰,۰۰۰ نفر (۲۰۰۰) |
مساحت(کیلومتر مربع) | ۴۶۳۶۰۰ |
(یا: هیلونگکیانگ) استانی در شمال شرقی چین، با ۴۶۳,۶۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۳۶,۸۹۰,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۰). هاربین[۱] مرکز آن است؛ سایر شهرهای مهم آن عبارتاند از چیچیهار[۲]، هگانگ[۳]، و جیاموسی[۴]. بزرگترین حوزۀ نفتخیز چین در این استان قرار دارد. مرزهای هیلونگجیانگ از قرن ۱۷ تا ۱۹ مورد اختلاف روسیه و چین بود؛ سرانجام چین بخشهای وسیعی از شمال و شرق استان را به روسیه واگذار کرد. روسها از ۱۹۰۰ تا ۱۹۱۷ سرتاسر استان مزبور اشغال کردند. در ۱۹۳۱، ژاپنیها پس از حمله به منچوری[۵] این منطقه را تصرف کردند و هیلونگجیانگ به بخشی از دولت دستنشاندۀ ژاپنی منچوکوئو[۶]، (۱۹۳۲ـ۱۹۴۵)، تبدیل شد. کوههای هینگان کوچک[۷] در شمال و مرکز استان امتداد دارند. در جنوب استان، چانگبای شان (کوههای چانگبای)[۸] از جنوب غربی تا شمال شرقی گسترش یافتهاند. در شرق، امتداد شمالی جلگۀ دونگبی[۹] (یا منچوری) دیده میشود؛ و در غرب منطقهای باتلاقی در زاویۀ بین محل تلاقی رودهای آمور[۱۰] و اوسوری[۱۱]، با میانگین ارتفاع کمتر از ۵۰ متر، قرار گرفته است.