هلیوم
هِلیوم (helium)
عنصری[۱] گازی[۲]، نافلز[۳]، بیرنگ، بیبو، با نماد[۴] He، عدد اتمی[۵] دو و جرم اتمی[۶] ۴.۲۶۰۰. در گروه گازهای نادر[۷] قرار دارد. فاقد فعالیت شیمیایی است و ترکیب نمیسازد. در کیهان از نظر فراوانی دومین عنصر، بعد از هیدروژن، است. دارای کمترین نقطۀ جوش[۸]، برابر۲۶۸.۹- درجۀ سانتیگراد، و کمترین نقطۀ ذوب[۹]، برابر ۲۷۲.۲- درجه سانتیگراد، در بین همۀ عناصر است. به مقدار ناچیزی در جو زمین وجود دارد که ناشی از واپاشی ذرات آلفای عناصر پرتوزا[۱۰] در پوستۀ زمین است. هلیوم سبکترین عنصر بعد از هیدروژن و عنصر سازندۀ اغلب ستارگان، ازجمله خورشید است. در خورشید، طی فرآیند گداز هستهای[۱۱] هیدروژن به هلیوم تبدیل، و گرما و نور تولید میشود. هلیوم از فشردن و تقطیر جزءبهجزء[۱۲] گازهای طبیعت حاصل میشود. هلیوم در بالونها و رقیقکنندههای اکسیژنی بهکار میرود که در دستگاه تنفسی در عمقهای زیاد آب استفاده میشوند. هلیوم مایع بهفراوانی در تحقیقات فیزیکی در دمای کم[۱۳] (کریوژنیک[۱۴]) مصرف میشود. در ۱۸۶۸، هلیوم در طیف خورشید[۱۵] کشف و در ۱۸۹۵، در زمین نیز مشاهده شد.