هوارد، هنری (۱۵۱۷ـ۱۵۴۷)
هُوارْد، هِنری (۱۵۱۷ـ۱۵۴۷)(Howard, Henry)
(ملقب به: ارل آو ساری[۱]) شاعر انگلیسی. همراه با تامس وایات[۲] (۱۵۰۳ـ۱۵۴۷)، سبک‌ها و وزن‌های شعر شاعران انسان‌گرای ایتالیایی را در انگلستان رواج داد و بدین‌ترتیب شالودۀ عصر بزرگ شعر انگلیسی را پایه‌گذاری کرد. هوارد در ۱۵۴۲ در عملیات نظامی اسکاتلند و نیز از ۱۵۴۳ تا ۱۵۴۶ در مبارزات فرانسه و فلاندر شرکت کرد. در ۱۵۴۴ نیز در مقام فیلد مارشال انجام وظیفه کرد و مورد عنایت شاه قرار گرفت. پس از بازگشت به انگلستان در ۱۵۴۶ و مرگ پادشاه، رقیبانش برضد وی توطئه چیدند و خواهرش اعتراف کرد که او هنوز یک کاتولیک رومی است. هوارد بیهوده به دفاع از خود پرداخت و در ۳۰سالگی در تاور هیل[۳] اعدام شد. بیشتر اشعارش در ۱۵۵۷، دَه سال پس از مرگش، منتشر شد. به استادی وایات اذعان داشت و در سازگارکردن شکل‌های ایتالیایی در شعر انگلیسی از وی پیروی می‌کرد. نمونۀ آن، ترجمۀ هوارد از کتاب‌های دوم و چهارم اِنِئید[۴] سرآغاز استفاده از شعر سپید در انگلیسی بود. شماری از غزلیات پِتْرارک را نیز ترجمه کرد که قبلاً وایات آن‌ها را به انگلیسی برگردانده بود. هوارد به یکدستی و سهولت و استحکام بیشتری نیز دست یافت که در تکامل غزل انگلیسی مهم بودند. نخستین شاعری است که قالب غزلی را شکل بخشید که شکسپیر اختیار کرد. هوارد در اشعار دیگرش، گذشته از مضامین متداول عشق و مرگ، به زندگی در لندن، دوستی و جوانی نیز توجه داشت. اشعار کوتاهش را ریچارد تاتل[۵] در مجموعۀ ترانه‌ها و غزل‌ها[۶]یش (۱۵۵۷؛ مشهور به جُنگ تاتل[۷]') به‌چاپ رساند.