راولینسون، هنری (۱۸۱۰ـ۱۸۹۵)
راولینْسون، هِنْری (۱۸۱۰ـ۱۸۹۵)(Rawlinson, Henry)
| هنری راولینسون Henry Rawlinson | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۱۰م |
| درگذشت | ۱۸۹۵م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در لندن |
| شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
| شغل و تخصص های دیگر | دولتمرد |
| آثار | مختصری از تاریخ آشور بر پایه کتیبه های کشف شده در ویرانه های نینوا (۱۸۵۲)؛ یادداشت هایی درباره اوایل تاریخ بابل (۱۸۵۴)؛ چاپ تاریخ هرودوت با همکاری برادرش جورج در چهار جلد (۱۸۵۸) |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
خاورشناس و دولتمرد انگلیسی. در لندن درس خواند. در ۱۸۲۷ برای خدمت در شرکت هند شرقی انگلیسی به بمبئی رفت. در آن‌جا، فارسی آموخت و دیری نگذشت که به کار مترجمی گماشته شد. در ۱۸۳۳ او را برای کار نظامی به ایران فرستادند. در مدت اقامتش در ایران (۱۸۳۳ـ۱۸۳۹) از کتیبه‌های میخی تخت جمشید، گنج‌نامه در دامنۀ کوه الوند، و طاق بستان رونوشت برداشت. پس از تیرگی روابط ایران و انگلیس، نمایندۀ سیاسی کشورش در قندهار (۱۸۴۰) و سپس در عربستان عثمانی (۱۸۴۴) شد و در این سمت اخیر در بغداد اقامت گزید. در بغداد به مطالعۀ کتیبه‌های میخی پرداخت و سرانجام کتیبه‌های میخی بیستون را رمزگشایی کرد و خواند و نتیجۀ کارش را با نوشتن مقالۀ مهم «کتیبۀ میخی فارسی در بیستون» در مجلّۀ انجمن شاهی آسیایی انتشار داد (۱۹۴۶). در دورۀ اقامت در بغداد، به کاوش‌هایی در بابل و آشور نیز پرداخت. در ۱۸۵۵ از کار کناره گرفت و به انگلستان بازگشت. در ۱۸۵۹ـ۱۸۶۰ نمایندۀ فوق‌العاده و وزیرمختار انگلستان در دربار ایران بود. در ۱۸۷۱ـ۱۸۸۱ ریاست انجمن شاهی آسیایی و در ۱۸۷۱ـ۱۸۷۲ و ۱۸۷۴ـ۱۸۷۵ ریاست انجمن شاهی جغرافیایی را برعهده داشت. راولینسون بنیادگذار اصلی مطالعۀ خط میخی فارسی، و نخستین کسی است که توانست سنگ‌نوشته‌های میخی را بخواند. او گنجینه‌ای از آثار باستانی ساسانی و بابلی گرد آورد که آن را به موزۀ بریتانیایی سپرد. از دیگر آثارش: مختصری از تاریخ آشور بر پایۀ کتیبه‌های کشف‌شده در ویرانه‌های نینوا (۱۸۵۲)؛ یادداشت‌هایی دربارۀ اوایل تاریخ بابل (۱۸۵۴)؛ چاپ تاریخ هرودوت با همکاری برادرش جورج در چهار جلد (۱۸۵۸)؛ کتیبه‌های میخی آسیای غربی (با همکاری) (۱۸۶۱ـ۱۸۸۰)؛ انگلستان و روسیه در شرق (۱۸۷۵)؛ شرح کتیبه‌های میخی بابل و آشور (۱۸۵۰).