ویلیامسون، هنری (۱۸۹۵ـ۱۹۷۷)
ویلْیامْسون، هِنری (۱۸۹۵ـ۱۹۷۷)(Williamson, Henry)
نویسندۀ انگلیسی. آثارش عموماً دربارهی حیات وحش، زندگی روستایی و حیات اجتماعی است. علاقه به طبیعت از همان دوران اولیهی کودکی در او قدرت گرفت و بیشتر وقت خود را به گشت و گذار در مناطق طبیعی اطراف محل سکونت خود میگذراند. چند سال در ارتش انگلستان خدمت کرد و تجربیات خود از دوران جنگ را در بعضی از آثارش به نمایش گذاشت. تارکا، سمور آبی[۱] (۱۹۲۷) ازجمله داستانهایی است که ویلیامسون دربارۀ زندگی حیوانات نوشته است. سلسله داستانهای تخیلّی ۱۵جلدیِ او نیزتاریخ آفتاب کهن[۲] (۱۹۵۱ـ۱۹۶۹) نام دارد. در ضمن، تجربیّات خود را در سه زندگینامۀ شخصی با نامهای کودکانِ شلوفورد[۳] (۱۹۳۹)،داستان مزرعهای در نورفُک[۴] (۱۹۴۱) و یک جریان آب زلال[۵] (۱۹۵۸) بیان کرده است. شهرت وی بیشتر مرهون داستانهای حیوانات اوست، که عبارتاند از داستان بلند شاهین بحری[۶] (۱۹۲۳)،گوزن نر پیر[۷] (۱۹۲۶)، سالار، ماهی آزاد[۸] (۱۹۳۵) و قصههایِ مورلند و ایسچواری[۹] (۱۹۵۳). از دیگر آثار او سفر میهنپرست[۱۰] (۱۹۳۰) است.