هرتس، گوستاو (۱۸۸۷ـ۱۹۷۵)
هِرْتْس، گوستاو (۱۸۸۷ـ۱۹۷۵)(Hertz, Gustav)فیزیکدان آلمانی. با همکاری جیمز فرانک[۱]، فیزیکدان امریکایی، نشان داد که اتمهای جیوه هنگام بمباران با الکترونها بهصورت واحدهایی گسسته یا کوانتومی[۲] انرژی جذب میکنند. اتمها درپی جذب انرژی با گسیل فوتون[۳]های نور به حالت اولیه برمیگردند. این آزمایش اولین تأیید تجربی نظریۀ کوانتومی[۴] اتمها بود و واقعیت ترازهای انرژی اتم را نمایش داد. او و فرانک بهسبب کشف قانون حاکم بر برخورد الکترون با اتم، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۲۵ دستیافتند. هرتس در هامبورگ زاده شد. در ۱۹۱۱، از دانشگاه برلین دکترا گرفت. سپس، در مؤسسۀ فیزیک برلین[۵] دستیار شد و همکاریاش را با فرانک آغاز کرد. از ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۷، استاد فیزیک تجربی دانشگاه هاله[۶] بود. از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۵، در دانشکدۀ فنی برلین[۷] مشغول کار شد. در ۱۹۳۵، بهسبب تبار یهودیاش مجبور شد استعفا کند، اما طی جنگ جهانی دوم، همچنان در آلمان ماند و در مقام مدیر آزمایشگاه پژوهشی زیمنس[۸] در برلین به کار پرداخت. پس از جنگ، روسها او را دستگیر کردند و برای ادامۀ تحقیقاتش در زمینۀ فیزیک اتمی به اتحاد شوروی رفت. در ۱۹۵۵، مجدداً مدیر مؤسسۀ فیزیک[۹] لایپزیگ[۱۰]، در آلمان شرقی، شد. عمویش، هاینریش هرتس[۱۱]، کاشف امواج رادیویی[۱۲] بود.