هرتسفلد، ارنست امیل (۱۸۷۹ـ۱۹۴۸)

هِرْتْسْفِلْد، ارْنِسْت اِمیل (۱۸۷۹ـ۱۹۴۸)(Herzfeld, Ernest Emil)

هِرْتْسْفِلْد، ارْنِسْت اِميل

ارنست امیل هرتسفلد Ernest Emil Herzfeld
زادروز	۱۸۷۹م
درگذشت	۱۹۴۸م
ملیت	آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل	دانشگاه های مونیخ و برلین
شغل و تخصص اصلی	خاورشناس
آثار	پازارگاد (۱۹۰۸)؛ نقوش برجسته سنگی ایرانی در ۲ جلد (۱۹۱۰ـ۱۹۲۰)؛ حفاری های باستان شناسی در دجله و فرات در ۴ جلد (۱۹۱۰ـ۱۹۲۰)؛ حفاری های سامرا در ۶ جلد (۱۹۲۱ـ۱۹۴۸)
گروه مقاله	خاورشناسی

خاورشناس آلمانی. در دانشگاه‌های مونیخ و برلین درس خواند. از ۱۹۱۸ تا ۱۹۳۵ استاد جغرافیای تاریخی شرق و نیز زبان‌شناسی شرقی در دانشگاه برلین و از ۱۹۳۶ استاد آثار باستانی در بنیاد مطالعات عالی دانشگاه پرینستون بود. در ۱۹۰۳ به ایران سفر کرد و تقریباً تا پایان عمر بیشتر کار او خاک‌برداری و باستان‌شناسی مناطقی چون کردستان و لرستان (۱۹۰۵)، استانبول و هند (۱۹۰۸)، ترکیه و افغانستان (۱۹۱۶ و ۱۹۲۴) و عراق و سوریه بود. در ۱۹۲۸ چندماهی در مشهد مرغاب کاوش کرد. سرپرست گروه باستان‌شناسی مؤسسۀ شرقی دانشگاه شیکاگو در خاک‌برداری‌های تخت جمشید بود و آثار هنری فراوانی در آن‌جا کشف کرد. عضو انجمن پادشاهی آسیایی لندن و فرهنگستان عربی دمشق بود. از آثارش: پازارگاد (۱۹۰۸)؛ نقوش برجستۀ سنگی ایرانی در ۲ جلد (۱۹۱۰ـ۱۹۲۰)؛ حفاری‌های باستان‌شناسی در دجله و فرات در ۴ جلد (۱۹۱۰ـ۱۹۲۰)؛ حفاری‌های سامرا در ۶ جلد (۱۹۲۱ـ۱۹۴۸)؛ پایکولی در ۲ جلد (۱۹۲۴)؛ باستان‌شناسی ایران در ۳ جلد (۱۹۲۹)، کتیبه‌های ایران باستان (۱۹۳۸)؛ ایران در شرق باستان (۱۹۴۱)؛ زردشت و جهان او (۱۹۴۷).