هزیود
هِزیود (قرن ۸پم)(Hesiod)
(یا: هسیود) شاعر یونانی. از نخستین سرایندگان شعر پندآموز. او و هومر را در مقام نخستین سرایندگان منظومههای حماسی غالباً با یکدیگر مقایسه کردهاند. ازجمله آثار اوست: کارها و روزها[۱] که منظومهای است اخلاقی و پندآموز دربارۀ زندگی روستایی و همچنین تولد خدایان[۲] که شرحی است بر منشأ جهان و خدایان. در هر دو اثر، از اسطورۀ پاندورا[۳] سخن بهمیان آمده است. هزیود در آسکرا[۴] از توابع بوئتیا[۵] بهدنیا آمد. مدتی به چوپانی احشام پدرش مشغول بود، و ظاهراً هیچگاه به منزلتی فراتر از یک کشاورز دست نیافت. پس از مرگ پدر، میان او و برادرش پرسس[۶] بر سر میراث پدر اختلافی پیش آمد که نهایتاً حکم به نفع پرسس داده شد. هزیود در نوپاکتوس[۷] خلوت گزید و گفته میشود که در مکان مقدس نمئان زئوس[۸] در ائنئون[۹] در لوکریس[۱۰]، بهدست فرزندان میزبانش، بهقتل رسید. پس از آن، آسکرا بهدست تسپیانها[۱۱] ویران شد و ساکنان آنجا در اورخومنوس[۱۲] سکونت گزیدند، و کاهن معبد دلفی[۱۳] دستور داد که آثار باقیمانده از هزیود به آنجا منتقل شود.