هوجو، خاندان
هوجو، خاندان (Hojo family)
خاندانی که نایب‌السلطنه (شیکن[۱]) و عملاً فرمانروای ژاپن در بیشتر دوران حکومت شوگون‌های کاماکورا[۲] (میناموتو[۳]) (۱۲۰۳ـ۱۳۲۳م) بود. اعضای آن عبارت بودند از هوجو یاسوتوکی[۴] (نایب‌السلطنه ۱۲۲۴ـ۱۲۴۲م)، هوجو توکی‌یوری[۵] (نایب‌السلطنه ۱۲۴۵ـ ۱۲۵۶م) و هوجو شیگه‌توکی[۶] (۱۱۹۸ـ۱۲۶۱م)، مقام بلندپایه‌ای که نوشته‌هایش در زمینۀ سیاست اثرگذار بود. خاندان هوجو رابطۀ خویشاوندیِ سببی با میناموتو یوریتومو[۷]، نخستین شوگون کاماکورا، داشت و اعضای آن در زمان جانشینان او قدرت واقعی را در دست گرفتند و شوگون‌ها را به مقاماتی تشریفاتی تبدیل کردند. جنگ جوکی‌یو[۸]، ۱۲۲۱م، که در آن هوجوها شورش امپراتور مستعفی گو ـ توبا[۹] (۱۱۸۰ـ۱۲۳۹م) را فرونشاندند، سلطۀ هوجو را قطعی کرد. همچنین آنان از آخرین کسانی بودند که دربرابر وحدت ژاپن در قرن ۱۶، در زمان تویوتومی هیدیوشی[۱۰]، ایستادگی کردند. قلعۀ اُوداوار[۱۱]ی آنان راه دسترسی هیدیوشی را به ناحیۀ کانتو در مرکز هونشو تا ۱۵۹۰ سد کرده بود و در آن سال توکوگاوا ایاسو[۱۲]، متحد هوجوها که قرابت سببی هم با آن‌ها داشت، جانب هیدیوشی را گرفت و قلعه پس از محاصره تسلیم شد.