هولدرلین، فریدریش (۱۷۷۰ـ۱۸۴۳)

هولْدِرْلین، فریدْریش (۱۷۷۰ـ۱۸۴۳)(Holderlin, Friedrich)

هولْدِرْلين، فريدْريش

فریدریش هولدرلین Friedrich Holderlin
زادروز	۱۷۷۰م
درگذشت	۱۸۴۳م
ملیت	آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل	تحصیل الهیات در توبینگن و فلسفه در دانشگاه ینا
شغل و تخصص اصلی	شاعر
گروه مقاله	ادبیات غرب

شاعر تغزلی آلمانی. با شعرش کوشید میان مسیحیت و حال و هوای مذهبی یونان باستان آشتی برقرار سازد و قالب‌های شعر یونانی را وارد شعر آلمانی کند. برخی از آثار او عبارت‌اند از هوپریون (۱۷۹۷ـ۱۷۹۹) که رمانی مکاتبه‌ای است؛ ترجمه‌هایی از سوفوکلس (۱۸۰۴)؛ شعرهایی خیال‌پردازانه از قبیل مرثیۀ «زاری منون بر دیوتیما»؛ و «پاتموس» (۱۸۰۶)، که شعری درخشان و مکاشفه‌ای است. هولدرلین جلوتر از زمان خود بود و آرمان‌های یونان باستان را الگوی جامعۀ معاصر می‌دانست؛ به‌همین سبب در بسیاری از آثارش مادّیگری و تاجرمآبی رایج را نشان داد و آن‌ها را محکوم کرد. ترجمه‌هایش از آنتیگونه و ادیپ سوفوکلس چه‌بسا بر سبک او، که بر عروض یونانی متکی است، تأثیر گذاشته باشد. از شعر هولدرلین در زمان حیاتش استقبال نشد؛ گوته و شیلر مفهوم اشعارش را درک نکردند، و فقط با تلاش راینر ماریا ریلکه و اشتفان گئورگه بود که به‌منزلۀ یکی از شاعران مهم آلمان شناخته شد. هولدرلین در لاوفن، واقع در کنارۀ رود نِکار، زاده شد؛ الهیات را در توبینگن و فلسفه را در دانشگاه ینا خواند و با هگل و شلینگ، فیلسوفان آلمانی، دوست بود. در آلمان در خانۀ بانکداری فرانکفورتی با ‌نام گونتارت معلم سرخانه بود (۱۷۹۶ـ۱۷۹۸) و عاشق همسر او شد. سوزِته گونتارت، در غزل‌های او همان «دیوتیما» است؛ تأثیر سوزِته در هولدرلین به‌قدری عمیق بود که تأثیر کلوپشتوک و شیلر را، که در اشعار اولیه‌اش به‌خوبی نمایان بود، کمرنگ کرد. پس از آن‌که گونتارت متوجه رابطۀ آن‌ها شد، هولدرلین از فرانکفورت رفت و به‌کار معلمی خود در سوئیس و فرانسه ادامه داد. در ۱۸۰۱ نشانه‌های بروز آشفتگی ذهنی در او پدید آمد و غیر از دورۀ کوتاهی که در هومبورگ (۱۸۰۴) کتابدار بود، باقی عمر به روان‌پریشی حاد مبتلا بود و مدتی نیز در بیمارستان روانی بستری شد (۱۸۰۶ـ۱۸۰۷).

 

---