عمری، حسین بن علی
عمری، حسین بن علی (صنعاء 1850- صنعاء 1942م) Hosein bin Ali Al-Amri
شیخ‌الاسلام و فقیه یمنی. در خاندانی اهل علم و سیاست زاده شد و پرورش یافت. در خردسالی پدرش را از دست داد و در حمایت دو عمویش (قاسم بن محمد -از فقهای برجسته‌ی صنعاء- و اسماعیل بن محمد) قرار گرفت و نزد آن دو تلمذ کرد. تحصیل علوم شرعی و عقلی و نقلی را نزد علمای بزرگ صنعاء ادامه داد و به عنوان رئیس علمای صنعاء، شیخ‌الشیوخ و شیخ‌الاسلام معروف شد. سپس به عنوان قاضی صنعاء و متولی اوقاف آن شهر منصوب گردید. ترکان عثمانی حاکم بر یمن او را در سال 1894 برکنار کردند. وی علاوه بر تدریس علوم دینی، به استفتائاتی که از جای جای یمن از وی می‌شد، پاسخ می‌گفت.
در 1902 به حج رفت و با علمای حجاز، مصر، عراق و شام دیدار کرد. در جریان محاصره‌ی صنعاء از سوی امام یحیی (1905) نقش مهمی ایفا کرد. او در این ماجرا کوشید کارگزاران عثمانی از صنعاء و دیگر شهرها بیرون روند تا امام یحیی وارد شهر شود و نهایتاً توافق با باب عالی (نماینده‌ی عثمانی در یمن) به نتیجه برسد. عمری چند سال بعد نیز (1911) در جریان مذاکرات صلح دعان، میان امام یحیی و دولت عثمانی نقش میانجی را به خوبی ایفا کرد.
پس از عقب‌نشینی نیروهای عثمانی از یمن، عمری به ریاست دادگاه عالی استیناف منصوب شد. ولی مدتی پس از انتصاب به این سمت، برای پرداختن به تدریس از آن کناره گرفت.