حمیدالدین، ابراهیم بن یحیی
حمیدالدین، ابراهیم بن یحیی (1915- 1948م) Ibrahim bin Yahya Hamid Al-Deen
(ملقب به: سیف‌الاسلام) پسر هشتم امام یحیی، حاكم یمن. وی همانند برادر دیگر خود، عبدالله اسماعیل، تمایلات اصلاح‌طلبانه و نوگرایانه داشت. پدرشان از رویه و روحیه‌ی ابراهیم و اسماعیل دل خوشی نداشت و آن دو را به دارالادب در كاخ صنعا سپرد تا در آنجا آن‌گونه كه خود می‌خواست پرورش یابند. ابراهیم از روش مستبدانه‌ی پدرش در اداره‌ی كشور ناراضی بود و اختلافشان بالا گرفت، تا این که به جنبش انقلابیون پیوست كه برای سرنگونی دولت پدرش به راه افتاد. در این جنبش به رهبری حزب آزادی‌خواهان (حزب الاحرار) انتخاب شد و او را به سیف‌الحق ملقب كردند. با پیروزی انقلاب مشروطه 1948 به صنعا بازگشت و به موجب میثاق مقدس ملی، ریاست مجلس شورا به او واگذار شد. اما حزب الاحرار تغییر رای داد و پست نخست‌وزیری را به او سپرد و سید علی الوزیر را به ریاست پارلمان برگزیدند.
دولت مشروطه بیشتر از چندماه دوام نیاورد و با شكستش به وسیله‌ی نیروهای قبیله‌ای امام یحیی و دستگیری انقلابیون، ابراهیم نیز دستگیر و زندانی شد و در زندان درگذشت. شایعه شد كه برادرش، امام احمد، او را مسموم كرده.