تابش فروسرخ

تابش فُروسرخ (infrared radiation)
تابش الکترومغناطیسی نامرئی با طول موجهای بین ۰.۷۵ میکرون و ۱ میلی‌متر، یا طول‌موج‌هایی بین انتهای سرخ طیف مرئی و کوتاه‌ترین طول موج میکروموج‌ها. همۀ اجسامی که دمایی بالاتر از صفر مطلق دارند، تابش فروسرخ را جذب و گسیل می‌کنند. تابش فروسرخ در عکس‌برداری، درمان‌های پزشکی، صنایع، اخترشناسی، و جرم‌شناسی کاربرد دارد. طیف‌های جذبی فروسرخ را برای تجزیه و تحلیل‌های شیمیایی، به‌ویژه برای ترکیبات آلی، به‌کار می‌برند. اجسامی که تابش فروسرخ گسیل می‌کنند، در تاریکی مشاهده‌پذیرند و مخصوصاً با به‌کار بردن امولسیون‌های حساس می‌توان از آن‌ها عکس‌برداری کرد. این ویژگی برای مقاصد نظامی و یافتن اشخاصی که زیر آوار مانده‌اند، اهمیت دارد. جذب قوی تابش فروسرخ در بسیاری از اجسام، از روش‌های مفید بهره‌برداری از گرما است.