تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم
تزریقِ درون‌سیتوپلاسمیِ اِسپِرم (intracytoplasmic sperm injection)
(یا: آی‌سی‌اِس‌آی) در پزشکی، تزریق یک اسپرم به درون یک تخمک. این روش برای درمان ناباروری[۱] زوج‌هایی کاربرد دارد که به‌علت تعداد کم اسپرم، بی‌حرکتی آن‌ها یا زیادبودن اسپرم‌هایی با شکل غیرطبیعی امکان باروری ندارند. از ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۹، بیش از ۲۰هزار کودک با این روش به‌دنیا آمده‌اند. بنابه تحقیقی در ۱۹۹۷، این روش احتمال بروز نقایص مادرزادی[۲] را دو برابر می‌کند. بررسی دیگری در ۱۹۹۸ نشان داد کودکان حاصل از این نوع باروری تا ۱سالگی تأخیر خفیفی در رشد قوای شناختی[۳] دارند، امّا این تأخیر در ۲سالگی آن‌ها دیده نمی‌شود. نتایج این دو بررسی باعث بروز اختلاف‌نظرهایی در استفاده از این روش شده است. در ۱۹۹۹ پژوهش‌گران امریکایی ثابت کردند اگر پایین‌بودن تعداد اسپرم‌های مرد منشأ وراثتی داشته باشد، نوزادان پسرِ حاصل از این روش، این ویژگی را از پدر به ارث خواهند برد.