جکسون، اندرو (۱۷۶۷ـ ۱۸۴۵)
جَکْسون، اَنْدرو (۱۷۶۷ـ۱۸۴۵)(Jackson, Andrew)
| اندرو جکسون Andrew Jackson | |
|---|---|
| زادروز |
کارولینای جنوبی ۱۷۶۷م |
| درگذشت | ۱۸۴۵م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | رشته حقوق در سالزبری (در کارولینای شمالی) |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
هفتمین رئیس‌جمهور امریکا (۱۸۲۹ـ۱۸۳۷) از حزب دموکرات. او را بنیانگذار واقعی حزب دموکرات امریکا می‌دانند. او با تکیه بر خواسته‌های قشر پایین جامعه، به این حزب جنبۀ مردمی داد. در جنگ ۱۸۱۲ سرلشکر بود و نیروی بریتانیا را در نیواورلئان[۱] (پس از پایان رسمی جنگ در ۱۸۱۴) شکست داد (۱۸۱۵) و در جنگی شرکت کرد که به خرید فلوریدا انجامید (۱۸۱۹). تشکیلات سیاسی رئیس‌جمهور جکسون با مارتین وان بیورن[۲] (۱۷۸۲ـ۱۸۶۲) اساس حزب دموکرات[۳] نوین شد. پس از تلاشی ناموفق در ۱۸۲۴، در انتخابات ریاست جمهوری ۱۸۲۸ پیروز شد. این نخستین‌باری بود که رأی‌دهندگان، به‌جای قانون‌گذاران مجامع ایالتی، رئیس‌جمهور را مستقیماً انتخاب کردند. جکسون خواهان وفاداری کامل اعضای هیئت دولت خود بود و به آن نیز رسید و از اختیارات اجرایی خود بیشترین بهره را برد. در ۱۸۳۲ تجدید منشور بانکی امریکا را رد کرد و بار دیگر انتخاب شد، سپس به مبارزه برضد قدرت مالی ادامه داد؛ دولت او به‌ویژه با نظام دادوستد سیاسی[۴] عمل می‌کرد. جکسون در کارولینای جنوبی زاده شد و نخستین سال‌های عمرش را در فقر به‌سر برد. به‌رغم سنِ کم، در انقلاب امریکا[۵] جنگید و به اسارت بریتانیا درآمد (۱۷۸۱). در سالزبری[۶]، واقع در کارولینای شمالی در رشتۀ حقوق درس خواند؛ سپس به غرب (بعد ایالت تنسی[۷]) مهاجرت کرد و به‌ترتیب دادستان، کشاورز، مغازه‌دار، قاضی، و عضو کنگره بود. در جنگ ۱۸۱۲ فرمانده سربازان تنسی بود و در دو نبرد سرنوشت‌ساز، قبیلۀ کریک[۸]، را که از حمایت بریتانیا برخوردار بود، مغلوب کرد. جکسون با شکست بریتانیایی‌ها در نیواورلئان، قهرمان ملی شد و زمانی که سمینول[۹] از سرزمین امن فلوریدا (که در آن زمان مستعمرۀ اسپانیا بود) به خاک امریکا حمله کرد، مردم کشور به او رو آوردند. علاوه‌بر این که سمینول‌ها را شکست داد، برخلاف دستورات به فلوریدا هجوم برد؛ و درنتیجه اسپانیا فلوریدا را به امریکا فروخت و جکسون فرماندار آن‌جا شد. در ۱۸۲۳ سناتور تنسی شد.