چادویک، جیمز (۱۸۹۱ـ۱۹۷۴)
چادْویک، جِیمز (۱۸۹۱ـ۱۹۷۴)(Chadwick, James)
| جیمز چادویک James Chadwick | |
|---|---|
| زادروز |
چشر، انگلستان ۱۸۹۱م |
| درگذشت | ۱۹۷۴م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه منچستر |
| شغل و تخصص اصلی | فیزیک دان |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
| جوایز و افتخارات | نوبل فیزیک برای کشف نوترون در هسته اتم (۱۹۳۲)، مقام شوالیه گری (۱۹۴۵) |
فیزیک‌دان انگلیسی. در ۱۹۳۲ در هسته‌های اتمی ذره‌ای را کشف کرد که با توجه به فقدان بار، بعدها نوترون[۱] نامیده شد. به‌سبب همین کشف، در ۱۹۳۵ به جایزۀ نوبل فیزیک دست یافت. در ۱۹۴۵، به مقام شوالیه‌گری رسید. چادویک هم‌ارزی عدد اتمی و بار اتمی را به اثبات رساند. طی جنگ جهانی دوم، درگیر ساخت بمب اتمی بود و از ۱۹۴۳ به بعد، سرپرست گروه محققان بریتانیایی «پروژۀ منهتن[۲]»، در ایالات متحده امریکا، شد. در چشرِ[۳] انگلستان زاده شد. در دانشگاه منچستر، زیر نظر ارنست رادرفورد[۴]، درس خواند و در زمینۀ گسیل پرتوهای گاما از مواد پرتوزا تحقیق می‌کرد. در ۱۹۱۳، به برلین رفت تا با فیزیک‌دان آلمانی هانس گایگر[۵]، مخترع شمارشگر گایگر[۶]، کار کند. طی جنگ جهانی اول، در آن‌جا به‌منزلۀ تبعه‌ای از کشور دشمن، زندانی شد. بعد از جنگ، در دانشگاه کیمبریج به رادرفورد پیوست. از ۱۹۳۵ تا ۱۹۴۸، استاد فیزیک دانشگاه لیورپول[۷] و از ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۸، رئیس کالج گانویل و شمارشگر کایوس[۸] در دانشگاه کیمبریج بود. او گسیل ذرات بتا[۹] را در واپاشی پرتوزا[۱۰] بررسی کرد. او و رادرفورد، با استفاده از بمباران ذرات آلفا[۱۱]، در تعدادی از عناصر سبک، فروپاشی مصنوعی ایجاد کردند. در دانشگاه لیورپول، بعد از ساختن سیکلوترون[۱۲] و تأسیس مدرسۀ تحقیقات فیزیک هسته‌ای، پژوهش در فروپاشی مصنوعی را از سرگرفت.