کریگ، جیمز (۱۷۴۸ـ۱۸۱۲)
کِرِیگ، جِیْمز (۱۷۴۸ـ۱۸۱۲)(Craig, James)
حاکم مستعمراتی بریتانیا، نظامی انگلیسی شرکت‌کننده در جنگ انقلاب امریکا و فرماندار کُل کانادا (۱۸۰۷ـ۱۸۱۱). در جبل‌الطارق به‌دنیا آمد، در ۱۵سالگی وارد ارتش انگلستان شد و در ۱۷۷۱ به درجۀ سروانی رسید. درخلال جنگ انقلاب امریکا، در نبرد بانکر هیل[۱] در ۱۷ ژوئن ۱۷۷۵ زخمی شد. او در عقب‌راندن نیروهای اروپایی در حمله به کانادا نقش داشت. کِریگ در تصّرف دماغۀ امید نیک[۲] نقش مهمی ایفا کرد (۱۷۹۷) و مدّت کوتاهی فرماندار این سرزمین بود. او در انگلستان و هند به مَناصب فرماندهی گُمارده شد و در جنگ‌های انگلستان با ناپلئون شرکت داشت. کِریگ که به‌سبب سیاست‌های سرکوب‌گرانه و به راه‌انداختن حکومت وحشت در دورۀ فرمانداری‌اش در کانادا، نارضایتی فرانسوی‌تَبارهای این سرزمین را برانگیخته بود، در ۱۸۱۱ از مقام خود کناره‌گیری کرد و به انگلستان بازگشت و مدتی پیش از مرگش در لندن، درجۀ ژنرالی گرفت.