منگن، جیمز (۱۸۰۳ـ۱۸۴۹)
مَنْگِن، جِیْمز (۱۸۰۳ـ۱۸۴۹)(Mangan, James)
شاعر و مترجم ایرلندی. در دوبلین زاده شد و تا ۱۸۲۸ کارمند بود، اما پس از آن به نویسندگی روی آورد. آثارش غالباً مربوط به تاریخ و افسانههای ایرلندی است، که مهمترین آنها عبارتاند از جُنگ جرمانیکا[۱] (۱۸۴۵) و رمانسها و ترانههای ایرلند[۲] (۱۸۵۰). ترجمههای انگلیسی اشعار ایرلندی، بهویژه «روزالین مغموم[۳]» و «شخص بینام[۴]» را در شاعران و شعر مونستر[۵] (۱۸۴۹) منتشر کرد؛ او یکی از شاعران انگلیسیـایرلندی پیش از دبلیو بی ییتس[۶] است. با نشریههای طنز دوبلین[۷]، ستارۀ دنبالهدار[۸]، و نیشن[۹] (تأسیس ۱۸۴۲) کار میکرد و برای بسیاری از روزنامههای ایرلند با نامهای مستعار مقاله میفرستاد. شرح حال او در کتابش با نام زندگینامۀ خودنوشت[۱۰] سرشار از تصویرهای رنج دهشتبار، محرومیت، و شکنجه است. شعرش، که ناهمگون و بیمارگونه بود، گاه به فصاحتی استادانه دست مییافت (غالباً در ترجمههای آزادش از شعر ایرلندی و حتی عربی که دانشی از آنها نداشت). به تریاک و الکل معتاد بود و براثر وبا درگذشت.