کالهون، جان (۱۷۸۲ـ۱۸۵۰)
کالْهون، جان (۱۷۸۲ـ۱۸۵۰)(Calhoun, John)
| جان کالْهون John Calhoun | |
|---|---|
| زادروز |
1782م |
| درگذشت | 1850م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه ییل و کنتیکت |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
سیاستمدار امریکایی؛ معاون رئیس‌جمهور (۱۸۲۵ـ۱۸۲۹) در دولت جان کوئینْسی آدامز[۱] و (۱۸۲۹ـ۱۸۳۲) در دولت اندرو جکسون[۲]. در دوران معاونت خود مدافع اختیارات گستردۀ ایالات در برابر دولت فدرال تام‌الاختیار و هوادار برده‌داری بود. در دوران حضور در سنای امریکا (۱۸۳۳ـ۱۸۴۴ و ۱۸۴۵ـ۱۸۵۰) به جانبداری از حق ایالات برای وضع قوانین درخصوص برده‌داری ادامه داد. کالهون زادۀ آبویلِ[۳] کارولینای جنوبی و دانش‌آموختۀ دانشگاه ییل[۴] بود و در کنتیکت[۵] حقوق خواند. در مجلس ایالتی کارولینای جنوبی حضور داشت (۱۸۰۹ـ۱۸۱۱) و در مجلس نمایندگان امریکا (۱۸۱۱ـ۱۸۱۷) در سوق‌دادن کشور به‌سمت جنگ ۱۸۱۲ موثر بود. در مقام وزیر جنگ دولت مونرو[۶] از دولت فدرال حمایت می‌کرد، اما فلسفۀ سیاسی‌اش به‌تدریج تغییر کرد، زیرا پی برد برای حفظ برده‌داری در جنوب، که صنعت پنبه را شدیداً نیازمند آن می‌دانست، اختیارات ایالات باید همچنان گسترده باشد. در ۱۸۳۱ در سخنانی خطاب به مردم کارولینای جنوبی به حمایت از اختیارات ایالات در مقابل اختیارات دولت فدرال برخاست و رابطه‌اش با جکسون، رئیس‌جمهور وقت، گسست. از معاونت اول کناره گرفت و به سنا راه یافت (۱۸۳۳ـ۱۸۴۴)؛ در ۱۸۴۴ وزیر امور خارجۀ دولت تایلر[۷] شد و انضمام تکزاس را عملی کرد.