کالون، ژان (۱۵۰۹ـ۱۵۶۴)
کالْوَن، ژان (۱۵۰۹ـ۱۵۶۴)(Calvin, John)
متکلم اصلاح‌طلب پروتستان فرانسوی‌تبار سوئیسی. از رهبران جنبش اصلاح دینی[۱] در ژنو[۲]، و پایه‌گذار مکتب کلامی کالونیسم[۳]. جامعۀ مذهبی سختگیری در ژنو تشکیل داد. مکتب کلامی او و نوع تشکیلات کلیسای او را پرسبیتری[۴] نامیده‌اند. کالون مبادی دین مسیح[۵] (۱۵۳۶) را به زبان لاتین تألیف کرد و تفسیرهایی بر عهد جدید[۶] و بخش‌هایی از عهد عتیق[۷] نوشت. کالون در نوئایون[۸]، از توابع پیکاردی[۹]، به‌دنیا آمد. الهیات و سپس حقوق خواند، و در ۱۵۳۳ در مقام واعظی مبشر در پاریس به شهرت رسید. در ۱۵۳۴ مجبور به ترک پاریس شد و در بازل[۱۰] به فراگیری زبان عبری پرداخت. در ۱۵۳۶ دعوت به شهر ژنو را برای کمک به جنبش اصلاح دینی پذیرفت، ولی درپی رنجش مردم از دگرگونی‌های بنیادین فراوانی که ایجاد کرد در ۱۵۳۸ از شهر اخراج شد. در ۱۵۴۱ دوباره بازگشت و، به‌رغم مخالفت شدید، نظامی مبتنی بر تئوکراسی[۱۱] (حکومت روحانیان) در شهر برقرار کرد. در ۱۵۵۳ سِروِتوس[۱۲]، متکلم اسپانیایی، را به اتهام بدعت به آتش افکند. کالون از مبارزۀ پروتستان‌های فرانسه (هوگنوها)[۱۳] و پروتستان‌هایی که در انگلستان تحت ستم ملکه مری اول[۱۴] بودند حمایت کرد.