هورنای، کارن (۱۸۸۵ـ۱۹۵۲)

کارن هورنای

هورْنای، کارِن (۱۸۸۵ـ۱۹۵۲)(Horney, Karen)

کارن هورنای Karen Horney
زادروز	هامبورگ ۱۸۸۵م
درگذشت	۱۹۵۲م
ملیت	امریکایی آلمانی تبار
تحصیلات و محل تحصیل	تحصیل در دانشگاه های فرایبورگ و برلین در رشته پزشکی و روان پزشکی
شغل و تخصص اصلی	روان پزشک
گروه مقاله	روانشناسی و روانپزشکی
جوایز و افتخارات	عصبانیت های عصر ما (۱۹۳۶)؛ راه های نو در روان کاوی (۱۹۳۶)

بانوی روان‌پزشک امریکایی آلمانی‌تبار، بنیانگذار مکتب نوفرویدی. در هامبورگ متولد شد و در دانشگاه‌های فرایبورگ و برلین در رشتۀ پزشکی و روان‌پزشکی تحصیل کرد. از ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۳ معلم «مؤسسۀ روان‌کاوی برلین» بود و سپس به امریکا مهاجرت کرد. پس از دو سال خدمت در «مؤسسۀ روان‌کاوی شیکاگو» با رتبۀ دانشیاری، از ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۱، در «مؤسسۀ روان‌کاوی نیویورک» تدریس کرد. در ۱۹۴۱ به مدیریت «مؤسسۀ روان‌کاوی امریکا»، که خود در تأسیس آن نقش داشت، برگزیده شد و در ۱۹۴۲ به مقام استادی کالج پزشکی نیویورک رسید. هورنای، روان‌کاوی را بر این اساس پایه گذاشت که بسیاری از انواع روان‌رنجوری‌ها، ناشی از تعارض‌های هیجانی دورۀ کودکی و اختلالات در روابط بین شخص بعد از آن است. او معتقد بود که چنین اختلالاتی بیشتر به‌سبب بازتاب‌های شرطی جامعه‌ای است که شخص در آن زندگی می‌کند، نه انگیزه‌های غریزی که فروید آن‌ها را مسلم فرض می‌کرد. ازجمله آثار مهم او که به فارسی نیز ترجمه شده‌اند: عصبانیت‌های عصر ما (۱۹۳۶)؛ راه‌های نو در روان‌کاوی (۱۹۳۶)؛ خودکاوی (۱۹۴۲) تعار‌ض‌های درونی ما (۱۹۴۵)؛ عصبیّت و رشد آدمی (۱۹۵۰)؛ مجموعه مقالاتی با نام روان‌شناسی زنان (۱۹۶۶).

 

---