کیکاپو
کیکاپو (Kickapoo)
(در زبان آلگونکوئین[۱]، به‌معنی «او در گردش است») قوم سرخ‌پوست امریکایی با جمعیتی نزدیک به ۳۲۰۰ تن (۱۹۹۶) ساکن در اوکلاهما[۲] (۲ هزار نفر)، کانزاس[۳] (۵۰۰ نفر) و تکزاس (۷۰۰ نفر). کیکاپوها، که به زبان آلگونکویی سخن می‌گویند، از منطقۀ «دریاچه‌های بزرگ» ریشه گرفته‌اند و زمانی جزو گروه قومی شونی[۴] بوده‌اند. کیکاپوها، که عمدتاً کشاورز بودند و محصولاتی چون ذرت، کدو و لوبیا می‌کاشتند و معیشت خود را با شکار و گردآوری خوراک تکمیل می‌کردند، در تابستان در خانه‌های بزرگ و روستاهای دایم به‌سر می‌بردند و در زمستان به شکار می‌رفتند. آن‌ها یکی از نخستین گروه‌های سرخ‌پوست امریکایی بودند که در شکار گاومیش (بوفالو) از اسب استفاده می‌کردند. پس از آن‌که آیروکویی[۵] در نیمۀ قرن ۱۷ به سرزمین‌شان حمله کردند، ناچار به غرب مهاجرت کردند و در ویسکانسین[۶] و ایندیانا سکنا گزیدند. در ۱۸۱۹، زمین‌های خود در شرق میسی‌سیپی را واگذار کردند و تقریباً نیمی از آن‌ها به حفاظتگاه‌های میسوری منتقل شدند. بقیۀ آن‌ها در مناطق جنوب‌غربی پراکنده شدند و برخی از آن‌ها در مکزیک سکونت کردند. در فاصلۀ ۱۸۷۳ و ۱۸۷۸ آن‌ها به امریکا بازگشتند و در اوکلاهما ساکن شدند. کیکاپوها نسبت به سفیدپوستان به‌شدت بدبین بودند و به‌رغم پراکندگی‌شان در جلگه‌ها در طول چندین دهه، بیش از سایر گروه‌های سرخ‌پوست فرهنگ سنتّی خود را حفظ کردند. بسیاری از کیکاپوها هنوز هم دین موسوم به «طبل و رؤیا» را حفظ کرده‌اند که بر محور اعتقاد به روح بزرگی به نام مانیتو[۷] شکل گرفته است؛ تعداد اندکی از آن‌ها نیز به مسیحیت پیوسته‌اند. شماری اندک از کیکاپوهایی که در مکزیک سکونت داشتند همچنان در کلبه‌های ویگوَم[۸] زندگی می‌کنند.