لا مارمورا، آلفونسو فررو (۱۸۰۴ـ۱۸۷۸)
لا مارمورا، آلفونسو فِرِّرو (۱۸۰۴ـ۱۸۷۸)(La Marmora, Alfonso Ferrero)
ژنرال و سیاستمدار اهل پیمون[۱]. دوبار نخست‌وزیر مملکت شاهی ساردنی‌ـ‌پیمون[۲] (۱۸۵۹ـ۱۸۶۰) و (۱۸۶۴) و فرماندۀ قوای پیمون در جنگ کریمه[۳] بود و بعد در ریسورجیمنتو[۴]، مبارزۀ مردم ایتالیا برای وحدت ملی، نقش اصلی را برعهده داشت. لامارمورا در تورینو[۵] زاده شد و در جنگ استقلال ساردنی از اتریش (۱۸۴۸) قابلیت‌های خود را نشان داد. وزیر جنگ بود (۱۸۴۸) و (۱۸۴۹ـ۱۸۵۵) و در این مقام ارتش پیمون را به چنان نیروی کارآمدی تبدیل کرد که بتواند هستۀ بنیادی ارتش آیندۀ ایتالیای متحد را تشکیل دهد. در ۱۸۶۶ در سِمت وزیر امور خارجه، برای اتحاد با پروس[۶] برضد اتریش پیمانی محرمانه بست (جنگ هفت‌هفته‌ای[۷])، اما در نبرد کوستوتسا[۸] از اتریشی‌ها شکست خورد. لا مارمورا به سبب وارد نکردن نیروهای ذخیرۀ خود در نبرد، به خیانت متهم شد؛ در دفاع از خود پرتوی اندک بر رویدادهای نظامی و سیاسی ۱۸۶۶[۹] (۱۸۷۳) را نوشت، که با افشای اسرار دولتی، بیسمارک[۱۰]، صدر اعظم اتریش، را دچار مشکل کرد.