انقلاب زبان شعر

انقلاب زبان شعر (La Revolution du langage)

کتابی در نظریۀ ادبی، تألیف یولیا کریستوا، به زبان فرانسوی، منتشرشده در ۱۹۷۴. کریستوا در این کتاب می‌کوشد از منظری روان‌کاوانه نوعی نقد و تفسیر نمادگرایانه از متن پیشنهاد کند. البته بینش کریستوا، یک‌سر به لاکان و سنت مردسالارانۀ روان‌کاوی وفادار نیست. کریستوا با نقد «خود» متعالی هوسرل، «کوگیتو»ی دکارت وساختارهای پیش‌زبانی نمادین لاکان، به نوعی نقد و تفسیر فمینیستی می‌رسد که عمیقاً مبتنی است بر «ذهن سیّال»ی که متن را می‌سازد و بدان شکل می‌بخشد. کریستوا درپی این بحث نظریۀ بینامتنیت خود را مطرح می‌کند که عبارت است از تخریب و بازسازی پایان‌ناپذیر معنا از راه دگرگونی‌ و تبدیل پیام و رسانه به یکدیگر. به باور کریستوا، متن حاصل یک آشفتگی نشانه‌شناختی نیست؛ آشفتگی متن، محصول آشفتگی‌ای اجتماعی است.