زن برادرگزینی

زن برادرگزینی (levirate)

(یا: لویرات؛ مشتق از واژۀ لاتینی به‌معنی «برادرشوهر») صورتی از ازدواج، که در آن مرد موظف به ازدواج با بیوۀ برادر متوفایی است که بدون وارث مذکر مانده باشد. فرزندان از چنین ازدواجی قانوناً فرزندان برادر متوفا به‌حساب می‌آیند. هدف از این نوع ازدواج تأمین رفاه برای زن بیوه و مهم‌تر از آن، فراهم‌آوردن وارثی برای برادر متوفاست. رسم زن‌ برادرگزینی را عبریان باستان اجرا می‌کردند و در میان بسیاری از اقوام افریقایی و سایر اقوام جهان نیز شناخته شده است.