نقدینگی
نَقدینِگی (liquidity)
مجموعۀ پول و شبه‌پول در یک جامعه. مقصود از پول یا پول نقد مقدار اسکناس و مسکوک در دست اشخاص و مقصود از شبه‌پول مجموعه سپرده‌های دیداری یا حساب جاری اشخاص در نزد بانک‌هاست. گاهی به مجموع سپرده‌های پس‌انداز و مدت‌دار بخش خصوصی نزد سیستم بانکی هم شبه‌پول اطلاق می‌شود. این‌گونه نقدینگی نسبت به دو نوع اول، از نقدینگی کمتری برخوردارند و به‌سرعت و سهولت قابل تبدیل به پول نقد نیستند. به مجموع این سه نوع، حجم پول گویند. رشد حجم پول یا نقدینگی در ایران پس از سال ۱۳۵۶ رشد بسیار سریعی داشته است. در ۱۳۵۶ مجموعاً ۲۱۹میلیارد تومان و در سال ۱۳۶۱ برابر ۶۳۴میلیارد تومان بوده است. این مقدار در ۱۳۸۰ بالغ بر ۳۲هزار میلیارد تومان و در سال ۱۳۸۶ برابر با ۱۳۰هزار میلیارد تومان شده است. یکی از دلایل و عوامل مؤثر در ایجاد تورم همین رشد سریع و بی‌رویۀ نقدینگی در جامعه است و دولت‌ها از طرق مختلف ازجمله عرضۀ اوراق مشارکت می‌کوشند از حجم نقدینگی بکاهند.